Slow Photography met Jonna van Hesteren
Het fotografie virus heeft ze gekregen van haar vader die amateurfotograaf is. Jonna van Hesteren kreeg voor haar 10e verjaardag haar eerste camera; een analoge Pentax waar geen automatische functie op te vinden was.
“Mijn gemaakte zwart-wit foto’s werden afgedrukt in onze badkamer, omgebouwd tot doka. Geweldig om het beeld tevoorschijn te zien komen in de ontwikkelaar en dat je daarna iets tastbaars hebt om op terug te kijken. Daar is mijn liefde voor de fotografie echt begonnen, in de doka.”
Jonna doet aan slow photography. Vertel… wat is dat en wat boeit jou zo daarin?
“Tegenwoordig gaat alles digitaal in de fotografie, wat heel praktisch en snel werkt en dat is heel fijn. Maar zoals ik al zei heb ik ook een zwak voor de oude technieken, het ambacht.
Een aantal jaar geleden ben ik begonnen met het maken van cyanotypes als variatie op de zwart-wit fotoafdrukken. Dit is een techniek uit 1842 en is het begin van de fotografie zoals we die nu kennen. Door middel van bepaalde ijzerzouten kan je papier of stof lichtgevoelig maken en belichten met UV-licht. Je maakt als het ware een foto zonder camera of lens, alleen door het in de zon te leggen en daarna uit te spoelen met water.
Je ziet het beeld veranderen/ verkleuren wat magisch is. Het resultaat hiervan is een blauw-witte afdruk, ook wel een blauwdruk genoemd. Zo simpel maar ook zo gaaf, echt back to the basics.
Elke print wordt met de hand gemaakt wat tijdrovend is maar ook zorgt voor een uniek beeld. Soms gaat het goed en soms ben je de hele dag bezig en mislukt alles.
Dat is wat ik noem slow photography. Niks digitaal, elk beeld uniek en met de hand gemaakt wat dus niet zo snel gaat.
Ik ben een echte perfectionist en kan hier best in doorslaan. Dit en ook de andere analoge processen helpen mij om dit wat meer los te laten. Zo probeer ik het materiaal zo egaal mogelijk in te smeren met de lichtgevoelige vloeistof, om een zo strak mogelijk eindresultaat te krijgen.
Maar soms zitten er vlekken of vegen in die eigenlijk heel erg mooi zijn. Het laat mij verrassen, mij meer openstaan voor andere dingen, voor imperfecties die soms veel mooier zijn dan een heel strak resultaat wat ik eigenlijk voor ogen had. En het is een fijne afwisseling naast alle digitale schermen waar je de hele dag naar kijkt.”
Je maakt veel verschillende soorten foto’s, wat ligt jou het beste?
“Het liefste fotografeer ik dingen. Ik ben redelijk introvert, kan goed alleen zijn en vind het daarom fijn om met niet levende dingen te werken. Zoals bij het vastleggen van interieurs, sfeerfoto’s van mooie interieurproducten, stillevens en de botanische cyanotypes. Dingen die ik niet hoef aan te sturen, je verplaatst ze gewoon net zolang totdat het goed staat of ligt.
In alle rust kan ik een mooi plaatje creëren, al is het hierbij ook fijn om samen met een stylist te werken.
Ter afwisseling vind ik het leuk om zo nu en dan een reportage te fotograferen zoals een bruiloft. Daar loop ik rond, op zoek naar mooie momenten en fijne plaatjes en leg vast wat ik zie. Hier stuur ik ook het liefste niet te veel aan voor een zo puur mogelijke registratie van het moment.
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Inspiratie haal ik veel uit het gewone leven, ik kan heel blij worden van kleine alledaagse dingen. Voor de cyanotypes struin ik tuinen en bermen af op zoek naar onkruid en andere veel voorkomende planten.
Ik hou er van om iets wat ongewenst is, tot kunstwerk te verheven.
Bijvoorbeeld het Herderstasje, iets wat iedereen wel in de tuin tegenkomt maar waar je niet per se blij van wordt. Het heeft verrassend leuke blaadjes in de vorm van een hartje. Dit is dan ook een van mijn best verkopende cyanotypes.
Ook vind ik spreekwoorden iets fascinerends. Je zegt het een, bedoelt iets anders en iedereen weet waar je het over hebt. Ze zijn niet weg te denken uit onze taal maar letterlijk genomen zijn het toch wat vreemde uitspraken. Dit probeer ik zo letterlijk en sereen mogelijk weer te geven in de serie Proverbia Communia.
Wat zijn jouw plannen voor de korte of lange termijn?
Vooral lekker door blijven gaan. Na een lange verbouwing is mijn atelier met donkere kamer bijna klaar. Ik kijk er erg naar uit om hier lekker aan de slag te gaan voor klanten en mooie dingen te creëren.
Meer stillevens te gaan maken want dit staat al een tijdje op een laag pitje.
Voor de cyanotypes wil ik graag met grote formaten gaan werken en dit op beurzen gaan presenteren. Ik heb net mijn tweede groot formaat cyanotype opgeleverd bij een klant en dit smaakt naar meer!
http://www.jonnavanhesteren.nl/
facebook.com/JonnavanHesterenFotografie/
instagram.com/jonna_van_hesteren/
Heel mooi interview Jonna.
Ga vooral door met wat je boeit en leuk vind.