Silvie Bonne: De magische wereld van Fotografie
Toen ze nog heel jong was, was haar vader een enthousiaste amateurfotograaf. Het was tijd dat fotografie nog analoog was en hij ontwikkelde zelf de filmrolletjes en foto’s, vaak in de badkamer die dan dienst deed als donkere kamer.
“Het rode licht zorgde voor een magische wereld, waarin een wit blad langzaam omgetoverd werd in een foto. Als ik daar aan terugdenk, dan voel ik de spanning en verwondering nog steeds.”
Sindsdien heeft de fotografiewereld Silvie Bonne niet meer losgelaten. Silvie, een fotograaf uit België.
“Als tiener experimenteerde ik met fotogrammen en tijdens mijn studie in de plastische opvoeding volgde ik ook avondschoolfotografie (nog steeds analoog – ja, ik ben al zo oud… ).
Mijn eindwerk stond volledig in het teken van ‘fotografie in het onderwijs’, waarbij ik ook kinderen en jongeren het magische gevoel van de donkere kamer kon laten ervaren.
Later, in mijn dertiger jaren, ging ik opnieuw naar de avondschool en behaalde ik mijn diploma als fotograaf. Een paar maanden nadat ik afgestudeerd was heb ik mijn baan opgezegd om fulltime als zelfstandig fotograaf aan de slag te gaan.”
Waarom is het vertellen van visuele verhalen zo boeiend?
In mijn hoofd is alles visueel.
“Soms zie ik dingen anders dan de mensen om me heen en het fascineert me om dit te ervaren en vast te leggen in beeld.
Visuele verhalen geven ruimte voor de verbeelding van de kijker. Ik geniet ervan om mensen, steden of producten te zien als onderdeel van een verhaal en dit visueel vast te leggen met mijn camera én met behulp van digitale nabewerking (altijd Lightroom en soms een beetje Photoshop), op de manier waarop ik het zie.”
Je hebt al wat van de wereld gezien, op welke manier probeer je dat over te brengen door je fotografie?
“In 2017 verhuisden we als gezin vanuit Brugge naar NYC. Wat oorspronkelijk een kort project van 6 maanden zou zijn, werd uiteindelijk een verblijf van twee jaar.
Als fotograaf wilde ik mijn tijd in New York City zo goed mogelijk benutten en zocht ik naar een gids waarin ik alle fotogenieke spots in New York kon ontdekken. Ondanks dat er ontelbaar veel boeken over NYC bestaan, ontbrak een boek met een handige opsomming van de meest fotogenieke plekken.
Zo besloot ik er zelf een samen te stellen en ontstond de ‘NYC Guide for Instagrammers’.
Na twee jaar NYC, kozen we ervoor om er nog twee jaar in Berlijn aan vast te plakken. Het samenstellen van de Berlin Guide for Instagrammers was een van de eerste foto projecten waaraan ik in onze nieuwe hometown begon.
Corona stak een stokje voor de andere fotoprojecten, maar zorgde er ook voor dat ik alle tijd had om aan de Berlin Guide for Instagrammers te werken én om bepaalde plaatsen en instellingen te kunnen bezoeken zonder andere bezoekers.
Het samenstellen van deze gidsen zorgde ervoor dat ik deze steden extra intens kon gaan onderzoeken en beleven.
Er gaat enorm veel tijd zitten in het maken van een longlist met fotogenieke locaties, het onderzoek naar de achtergrond van deze spots en het bezoeken en fotograferen van de 100 plaatsen en hun omgeving.
Het maken van de boeken zorgde ervoor dat ik meer aandacht ging gaan besteden aan de omgeving in mijn andere fotografie werk.
Zo ontstonden ook de ‘NYC Photoshoot Walks’, de ‘Berlin Photoshoot Walks‘ en (eens ik terug in Brugge woonde) de ‘Brugsche Photoshoot Walks‘.”
Waar zou je graag nog eens een fotoserie van maken?
“Momenteel verblijf ik in Italië en wil ik zo veel mogelijk van dit land ontdekken en op beeld vastleggen.
Maar daarnaast heb ik nog heel wat ideeën en dromen voor kleine en grote series waar ik graag werk van wil maken.
Zo wil ik graag aan de slag met West-Vlaanderen, de streek waar ik vandaan kom, maar wil ik me ook wat meer gaan toeleggen op portretfotografie.”
Hoe ga je te werk bij het fotograferen van iemand?
“Voorbereiding van een fotoreportage vind ik heel belangrijk.
De omgeving, het weer, mogelijke composities, … ik bekijk het allemaal op voorhand.
Vaak maak ik voor de start van een reportage een aantal schetsen met mogelijkheden en een moodboard op Pinterest.
Ik hou het weerbericht in de gaten en probeer een leuke locatie te vinden.
Voor de locatie zoektocht ga ik soms op pad met een collega-fotograaf, met wie ik dan een experimentele oefensessie doe.
Ik doopte deze de ‘Eén Locatie Twee Fotografen’ -sessies, een interessante manier om een locatie beter te leren kennen en om nog eens zonder meer bepaalde werkwijzen te kunnen uittesten en minder traditionele methoden uitproberen (bv portretten maken met met een breedhoeklens of een volledige sessie portretten maken aan de hand van de ‘Brenizer-methode’).”
Wat is jouw ultieme tip voor fotografie?
“Een foto hoeft niet per se ‘mooi’ te zijn, maar wel interessant.
En een foto interessant maken kan op zoveel verschillende manieren, waardoor het fotograferen eindeloos boeiend kan blijven. 🙂
Volgens mij is het ook belangrijk om zoveel mogelijk te ‘doen’ en zo veel mogelijk fouten maken.
Leren fotograferen is volgens mij dan ook vooral leren experimenteren. Dit leerde ik op jonge leeftijd in de donkere kamer en met de analoge fotografie en blijf ik nog steeds doen.
Als ik even ‘vast’ zit, dan bedenk ik een andere manier, die misschien niet per se de beste foto’s oplevert, maar die wel zorgt voor een nieuwe, creatieve invalshoek, waar je bij een volgende sessie weer mee verder kan.
Een derde tip is het bekijken en bestuderen van het werk van andere fotografen en de geschiedenis van de fotografie, maar ook van andere kunstenaars en andere kunstdisciplines en het lezen van boeken over fotografie (fictie en non-fictie) en documentaires of films over fotografie… Dit zorgt, volgens mij, voor extra inspiratie, creativiteit en nog meer fotografie liefde.”
Fotografie is een Never Ending Love Story… 😉
Website: https://www.silviebonne.be/
Blog: https://www.silviebonne.be/blog
Instagram: https://www.instagram.com/bonnesilvie/